bende yahudalık da yok
Yalnızlık melankolimizin otoyolu olmuş değil mi? Etraflıca donanmış halde bile olsak şikâyet ettiğimiz ama bir yandan da pazarlamasını yaptığımız bir şey elimizde. Ama bazı insanların isteseler de yalnızlıkla ilgili herhangi bir ilişkide bulunamayacakları inancındayım, duygusal ya da fiziksel. Yalnızlığın kendine iliştirilmediğini düşünen insan bu dediklerimi asla anlamayacaktır. Yalnızlıktan şikâyet edilse de ya da biraz yalnız kalınmak istendiği söylense de bu yargılar benim kafamdaki “yalnızlık” mefhumuyla bir hayli zıt düşüyor. Kimi istese de bunun travmasını yaşayamaz. Yalnız olduğu ya da kalabileceği şeklen ve hissen zihnine uğramamıştır. Bu yüzden mutlu halde gezer. Kimi ise her kiminle birlikte ve mutlu olursa olsun ruhuna iliştirilmiş bir “yalnızlık” illeti-serveti(?) vardır. Ne yana kaçsa da kurtulamaz ondan. Ondandır ki kalabalığa ya da ikili mucizelere rağmen yetinemez, sesi daha hırçın çıkar, gözü derindir ve ışıkta bakılırsa farklı tepkiyebilir. Yalnızlığına saplantılı i